salam...
arini ase semangat..pepagi dah update blog...
bukan ape..berjanggut la nak tunggu upload gambo kalo tengah hari sudah..
<teringat janggut en GTN hehe...>
sebab suddenly tgk pic neh..
ase teruja nak updet ini blog..
sebenarnya tak ada ape pun..
just nak berkongsi sesuatu yang saya rasa menarik...
<tak kisah le kalo korang ase tak menarik pun>
hihi...
ni ayam romeo juliet..
sebab ape..
mase balik raya kat uma nenek ari tu..
mak lin ada bagi kami sepasang ayam kampung..
of coz la jantan n betina
yup..sepasang kekasih..
sehidup dan semati...
alahai..dan nasib ko lah ayam..
den pun takleh watpe dah..
x sempat nak amik pic diorang sementara masih idop..
dah arwah baru sempat nak amik..haha...
so dengan bersusah payah..kami bawak balik le ke rumah bonda..
ayam kampung nek myvi..hehehehehehehe
tragis sungguh..
xpernah seumur idop..si Debab saya bawak ayam idop...
seb bek ayam tu baik2 je..
tak pandai wat hal..
kalo tak..mau ngamok tuan myvi tu...
so.. sampai je kat uma..
proses mengorbankan ayam pun bermula..
sebab ape saya begitu teruja sekali..
sebab ni la kali petama saya tgk pengorbanan ayam secara life...
hehe..
selama neh tau makan jer...
ayam yang dan standby nak diproses..
maka..terpisahlah sepasang kekasih tersebut..
sebab tu ayam neh nama ea
AYAM ROMEO N JULIET...
potong kecik2...
kata bonda nak masak sup ayam kampung..
wink..best2...
bonda kata kalo nak makan xleh kesian2..
makan jer..
yola bonda oi...
ready to cook..
hmmmm..
kesimpulannya...
kalo la ayam pun bleh sehidup semati...
inikan lagi manusia...
tapi bagi saya..
saya tak nak sehidup semati..
sebab..sape nak doakan saya..klo saya dah tak ada..
biarlah Si Dia terus hidup..dan terus mendoakan saya..
bukan kah itu lebih baik..
orait!!!!!!!!!!!!!
sampai sini ya...nak kemas uma....
papai...
No comments:
Post a Comment